Kaza
Sisli bir havada yolculuktu hayat.. En fazla ilk 100 m. görüş açında gerisi ise afaki o da sis lambaların varsa şanslısın.
Hissettiklerin sis lambanın ışığıdır ve çoktan ötesi yoktur hayatta. Bugünü hatta şuanı var bütün ışıkların. Tahmin ettiğin durumlar ise gerçekliğin binlerce km. Ötesinde tam hüzne çarpmaya beş kala fark ediştir.. Ne çıkacağını bilmeden yürüyoruz ve yaptığımız seçimler yön veriyor hayatımıza...
Kimseyiz hayatta, karşıdan gelen arabaya mahkum aslında, herkes kendinden sorumludur ama yapacağı her hamle karşısındaki aracında hayatına mal olmaktadır. Ne yaparsak yapalım kısa mesafe kazalarında seçimlerimiz sebep veya engel olamaz, severken, öperken, nefret ederken, giderken, gelirken, hüzünde, sevinçte hepsinde aynı...
Atacağımız her adımda sisli bir satranç tahtası üzerinde olduğumuzu unutmadan atmak gerekiyor esasen, fakat ne mümkün bunu düşünmez insan. Asarız, keseriz hayatı en büyük rollerini oynarız lakin o yolda tek başına kaldığında aklından akankardır bitmeyen mesafeler..
Yorumlar
Yorum Gönder